باغ گیاهشناسی ارم

یکی از باغهای زیبا و کهنسال ایران باغ معروف ارم است. گویا دیرینگی آن به روزگار امیران سلجوقی 429 - 590 ه.ق می رسد و این باغ از آغاز ساخت تا اواخر دوران زندیه 1163 - 1209 ه.ق در اختیار پادشاهان و حکام محلی بوده است. پس از زندیه، سران ایل قشقایی این باغ را مقر ایل خود ساختند و یکی از خوانین این طایفه به نام جانی خان و پسرش، عمارتی در آن ساختند. در دوره ناصر الدین شاه قاجار 1264 - 1313 ه.ق حاج نصیر الملک از بزرگان شیراز این باغ را از سران ایل قشقایی خرید و ساختمان زیبای کنونی را در آن بنا کرد. این باغ پس از بارها دست به دست شدن سرانجام در سال 1342 ه.ش به دانشگاه شیراز واگذار گردید و اینک به عنوان مرکز پژوهشی باغ گیاهشناسی ارم دانشگاه شیراز پذیرای دانش پژوهان علوم گیاهی و مردم است.

ساختمان اصلی باغ از سه طبقه تشکیل شده است. تالار حوضخانه در طبقه زیرین و در طبقه دوم در وسط ساختمان ایوانی بزرگ با دو ستون بلند قرار دارد که در دو سوی آن دو ایوان کوچک دیده می شود که دل به آفتاب صبح سپرده اند. نمای بیرونی ساختمان به هشت لوح سنگی یکپارچه با ارتفاع بیش از دو متر آراسته شده است که بر شش لوح آن اشعاری از ستارگان ادب ایران چون سعدی، حافظ و شوریده به خط زیبای نستعلیق خوش می درخشد.

بر پیشانی عمارت سه هلالی بزرگ و دو هلالی کوچک قرار دارد که در هر یک جلوه هایی از داستانهای حماسی و مذهبی بر کاشیهای هفت رنگ پرتو افشان است. بنای اندرونی ویژه زندگی اهل خانواده در پشت عمارت اصلی ساخته شده است. در جلوی عمارت آبنمای بزرگی قرار دارد.

جلوه دیگر باغ، درختان کهنسال زیبایی چون سرو ناز می باشد که با قامتی بلند در گوشه و کنار باغ قد برافراشته اند. عطر دل انگیز گلها همراه با نغمه سرایی بلبلان و رقص شکوفه ها دل از کف مشتاقان می رباید.

از سال 1359 این باغ به همّت دانشگاه شیراز به یک باغ گیاهشناسی تبدیل شده و از سال 1379 طرح جامع بازپیرایی و ساماندهی باغ ارم توسط حوزه معاونت پژوهشی دانشگاه تهیه شد که با اجرای این طرح زیبایی و کارآیی باغ به عنوان باغ گیاهشناسی افزون تر گردیده است.

شیراز
[عناوین آرشیوشده]